యదార్థ సంఘటనల ఆధారంగా 2011లో ఫ్రెంచ్ లో రూపొందిన ‘ఏ గ్యాంగ్ స్టోరీ’ అనే సినిమాకి అధికారిక రీమేక్ గా రూపొందిన సినిమా ‘యార’. విద్యుత్ జమాల్ – అమిత్ సాద్ ప్రధాన పాత్రల్లో శృతి హాసన్ హీరోయిన్ గా థియేట్రికల్ రిలీజ్ కోసం రూపొందించిన ఈ గ్యాంగ్ బేస్డ్ ఫిల్మ్ కోవిడ్ -19 కారణంగా డైరెక్ట్ గా ఓటిటి ప్లాట్ ఫామ్(జీ5) ద్వారా నేడు విడుదలైంది. మరి మీ టైం స్పెండ్ చేసి చూసేంత సత్తా ఈ గ్యాంగ్ కి ఉందొ లేదో ఇప్పుడు చూద్దాం..
కథ:
ఓపెన్ చేస్తే .. 1950.. రాజస్థాన్ లో జన్మించిన ఫగున్(విద్యుత్ జమాల్) మరియు తన తండ్రి స్నేహితుని కుమారుడైన మిత్వా(అమిత్ సాద్) చిన్నప్పటి నుంచీ స్నేహితులు. చిన్నతనంలోనే ఫగున్ తండ్రి చనిపోవడంతో ఎవరు లేని వారిద్దరూ ఆ ఊరు వదిలి బయలుదేరుతారు. అనుకోకుండా ఇండియా – నేపాల్ బార్డర్ లో ఓ స్మగ్లింగ్ గ్యాంగ్ లో చేరుతారు. అక్కడ వారిద్దరికీ రిజ్వాన్(విజయ్ వర్మ) మరియు బహదూర్(కెన్నీ బాసుమటారీ) అనే మరో ఇద్దరు స్నేహితులు పరిచయం అవుతారు. అక్కడ ఈ నలుగురు కలిసి వెపన్స్ స్మగ్లింగ్ చేస్తూ పెరుగుతారు. ఓ బ్యాంకు రాబరీ చేసి ఆ ఊరి నుంచి పారిపోతారు. ఎవ్వరికీ తెలియని ఓ ప్రాంతంలో సెటిల్ అయినా అక్కడ కూడా వెపన్స్ స్మగ్లింగ్ మొదలు పెడతారు. అదే టైంలో ఫగున్ కి పరిచయమైన సుకన్య(శృతి హాసన్) వలన ఆ నలుగురు విడివిడిగా జైలుకు వెళ్తారు. ఆ తర్వాత వారి జీవితంలో ఎలాంటి మార్పులు చోటు చేసుకున్నాయి. ఆ నలుగురు జైలుకు వెళ్ళడానికి గల కారణం ఏమిటి? చివరికి ఆ నలుగురు కలిసారా? లేక ఎవరైనా చనిపోయారా? అనేదే కథ.
తెర మీద స్టార్స్..
నలుగురి ఫ్రెండ్స్ పాత్రల్లో విద్యుత్ జమాల్ మరియు అమిత్ సాద్ లకు కాస్త ఎక్కువ నటించే ఛాన్స్ ఉంది. వారి పాత్రల్లో ఇద్దరూ చాలా బాగా చేశారు. అలాగే విజయ్ వర్మ మరియు కెన్నీ బాసుమటారీలు కూడా ఉన్నంతలో బాగానే చేశారు. శృతి హాసన్ నటనకి పూర్తి ఆస్కారం ఉన్న పాత్ర చేసింది. ఎమోషనల్ సీన్స్ లో సీన్ ప్రేక్షకులకు కనెక్ట్ అయ్యేలా చేయడంలో ది బెస్ట్ అనిపించుకుంది. మిగిలిన నటీనటులు కూడా పరవాలేధనిపించారు.
తెర వెనుక టాలెంట్..
ముందుగా చెప్పినట్టు ఇదొక ఫ్రెంచ్ ఫిలిం కి రీమేక్.. ఇక్కడి పరిస్థితుల దృష్ట్యా కథని మన బ్యాక్ డ్రాప్ పరంగా బాగానే మార్పులు చేర్పులు చేశారు. కానీ ఆధ్యంతం కథనంతో కట్టిపడేయడంలో మాత్రం ఫెయిల్ అయ్యారు. సినిమా ప్రారంభంలో పాత్రల ఎస్టాబ్లిష్ మెంట్ కోసం ఎక్కువ టైం తీసుకున్నప్పటికీ ఆసక్తికరంగా నడిపించారు. కానీ ఆ తర్వాతే గమ్యం లేని ప్రయాణంలా ప్రధాన పాత్రల్ని నడిపించడం వలన బాగా బోర్ కొడుతోంది. చూసే ప్రేక్షకుడు అబ్బా అనుకునేలా ఒక్క థ్రిల్ కూడా లేకపోవడం, ప్రతిదీ మనం ఊహించినట్టే జరుగుతుండడం, అలాంటి కథనానికి 140 నిమిషాల లెంగ్త్ కూడా టూ మచ్ అనిపిస్తుంది. ఇక దర్శకుడిగా తిగ్మన్షు ధులియా బ్యాక్ డ్రాప్ పరంగా, లొకేషన్స్, కాస్ట్యూమ్స్, నటీనటుల లుక్ ని రీ క్రియేట్ చెయ్యడంలో సక్సెస్ అయ్యాడు కానీ ఆధ్యంతం ప్రేక్షకుణ్ణి చూసేలా చేసినప్పుడే వీటన్నిటికీ విలువ ఉంటుంది. ఒక స్టేజ్ తర్వాత ఫ్రెండ్ షిప్ లో, పాత్రల మధ్య ఎమోషన్ అనే మేజిక్ ని క్రియేట్ చేయడంలో పూర్తిగా విఫలమయ్యాడు. హీరోయిజంకి చాలా అవకాశం ఉంది, కానీ గన్స్ పేల్చడమే హీరోయిజం అన్నట్టు చూపించడం మరింత నిరాశ కలిగిస్తుంది.
ఆర్ట్ డైరెక్టర్, సినిమాటోగ్రాఫర్, బ్యాక్ గ్రౌండ్ మ్యూజిక్, కాస్ట్యూమ్స్, ప్రొడక్షన్ ఇలా అన్ని డిపార్ట్ మెంట్స్ వారు టెక్నికల్ గా ది బెస్ట్ ఇచ్చారు. కానీ దర్శకుడు ఉపయోగించుకోలేకపోయాడు.
విజిల్ మోమెంట్స్:
– మొదటి 30 నిముషాలు
– సినిమాటోగ్రఫీ అండ్ మ్యూజిక్
– స్టోరీ బ్యాక్ డ్రాప్
బోరింగ్ మోమెంట్స్:
– హిందీ, తెలుగులో చాలా సార్లు చూసేసిన కథ
– బోరింగ్ కథనం
– వీక్ డైరెక్షన్
– స్ట్రాంగ్ ఎమోషన్స్ లేకపోవడం
– సప్పగా అనిపించే ట్విస్ట్స్
విశ్లేషణ:
యార – స్మగ్లర్స్ అయిన నలుగురు స్నేహితుల కథ. సినిమా మొదట్లో కనిపించిన ఎమోషన్ మధ్యలో ఏటో వెళ్లిపోవడం వలన, కథలోకి అనవసరమైన సబ్ ట్రాక్స్ ని కలిపేయడం వలన, చివరి వరకూ దాచిన రెండు ట్విస్ట్ లు కూడా సప్పగా ఉండడంతో టెక్నికల్ గా అన్నీ ఉన్నా కెప్టెన్ సరిగా వాడుకోలేకపోవడం వలన సినిమా ఏ పరంగానూ ఎంటర్టైన్ చేయలేకపోయింది. అన్నిటికంటే ముఖ్యంగా ఇలాంటి కథలని మనం(హిందీ లేదా తెలుగు ప్రేక్షకులైనా) చాలా సార్లు చూసేసి ఉండడం వలన ప్రతి సీన్, ప్రతి ట్విస్ట్ ముందే చెప్పేయగలరు.
చూడాలా? వద్దా?: మీ సమయం వృథా తప్ప మీరు ఎంటర్టైన్మెంట్ అయ్యే ఛాన్స్ లేదు.!
తెలుగుబులెటిన్.కామ్ రేటింగ్ : 2/5
443137 724837Thanks for the information provided! I was locating for this information for a long time, but I wasnt able to discover a reliable source. 264304