కొరివితో తలగోక్కుంటున్న గులాబీ బాస్‌.!

నీళ్ళు, నిధులు, నియామకాల కోసమే ప్రత్యేక తెలంగాణ రాష్ట్ర సాధన ఉద్యమం జరిగింది. ఉద్యమంలో రాజకీయ నాయకులు పబ్లిసిటీ స్టంట్లు చేశారు.. సామాన్యులే సమిధలయ్యారు. ఉద్యమాన్ని ఉధృతం చేసేందుకు పలువురు ఆత్మబలిదానాలకు పాల్పడ్డారు. ‘నేను చచ్చిపోయినా ఫర్లేదు.. ఉద్యమం బతకాలి..’ అంటూ తన జీవితాన్ని కాల్చేసుకున్నాడు శ్రీకాంతాచారి. ఆ శ్రీకాంతాచారి పేరు చెప్పి, టీఆర్‌ఎస్‌ చేసిన పబ్లిసిటీ స్టంట్లు అన్నీ ఇన్నీ కావు. చివరికి ఆ శ్రీకాంతాచారి కుటుంబానికి న్యాయం జరిగిందా.? జరగలేదాయె.

ఇప్పుడు తెలంగాణ ఆర్టీసీని బతికించడం కోసం శ్రీనివాసరెడ్డి అనే ఆర్టీసీ కార్మికుడు తనను తాను తగలబెట్టేసుకున్నాడు. మరో ఆర్టీసీ కార్మికుడూ ఆత్మ బలిదానానికి పాల్పడ్డాడు. ‘ఈ మరణాలకు కార్మిక సంఘాల నేతలే బాధ్యత వహించాలి..’ అంటోంది ప్రస్తుత గులాబీ ప్రభుత్వం. నవ్విపోదురుగాక మనకేటి.? అన్నట్లుంది వ్యవహారం. గతంలో ఆత్మబలిదానాలకు.. అప్పటి ప్రభుత్వాలు బాధ్యత వహించాలట. ఇప్పుడేమో, గులాబీ ప్రభుత్వానికి సంబంధం లేదట. అప్పుడు విద్యార్థులు ఆత్మబలిదానాలకు పాల్పడితే తెలంగాణ కోసమట.. ఇప్పుడు ఆర్టీసీ కార్మికులు ప్రాణాలు పోగొట్టుకుంటే.. అది మూర్ఖత్వమట.

ప్రస్తుతానికైతే కొన్ని ఉద్యోగ సంఘాల్ని ముఖ్యమంత్రి కేసీఆర్‌ తెలివిగా మేనేజ్‌ చేశారు. కానీ, సాటి ఉద్యోగి తన హక్కుల కోసం ప్రాణాలు అర్పిస్తోంటే, నిస్సిగ్గుగా ఆ ఉద్యమంపై వెకిలి వ్యాఖ్యలు చేయడం ఎంతవరకు సబబు.? తెలంగాణ ఉద్యమాన్ని మించి, మరో మహోన్నత ఉద్యమం దిశగా తెలంగాణలో అడుగులు పడుతున్నాయి. ఒకప్పుడు పరాయి పాలనలో.. ఇప్పుడు సొంత పాలనలో.. అంతే తేడా.

ఒక్కటి మాత్రం నిజం.. ఆర్టీసీ కార్మికుల ఉద్యమాన్ని కేసీఆర్‌ వెటకారం చేస్తున్నారు.. ఆ వెటకారపు వ్యాఖ్యల్ని తెలంగాణ సమాజం హర్షించడంలేదు. రెండు ప్రాణాలు పోయాక అయినా కేసీఆర్‌లో మార్పు వస్తుందా.? అంటే, వచ్చే అవకాశం మాత్రం కన్పించడంలేదు. కానీ, తెలంగాణ ఉద్యమంలో కేంద్రం మెడలు వంచిన తమకు, ఇప్పుడు రాష్ట్ర ప్రభుత్వం మెడలు వంచడం పెద్ద కష్టమేమీ కాదని తెలంగాణ సమాజం అంటోంది. కేసీఆర్‌లో ఎందుకీ మొండి వైఖరి.? అన్నది టీఆర్‌ఎస్‌ శ్రేణులకే అర్థం కాని ప్రశ్నగా మారిపోయిందిప్పుడు.