సినిమా రివ్యూ: విజయ్ సేతుపతి

నటీనటులు: విజయ్ సేతుపతి, రాశీ ఖన్నా, నివేత పేతురాజ్
నిర్మాత: రావూరి వి శ్రీనివాస్
దర్శకత్వం: విజయ్ చందర్
సినిమాటోగ్రఫీ: ఆర్. వేల్రాజ్
మ్యూజిక్: వివేక్ – మెర్విన్
ఎడిటర్‌: ప్రవీణ్ కెఎల్
విడుదల తేదీ: నవంబర్ 15, 2019
రేటింగ్: 1.5

తమిళ హీరో విజయ్ సేతుపతికి తెలుగులోనూ అభిమానులు ఉన్నారు. తమిళంలో అతడు హీరోగా, క్యారెక్టర్ ఆర్టిస్టుగా నటించిన కొన్ని సినిమాలు ‘పిజ్జా’, ‘నేను రౌడీనే’, ‘నవాబ్’, ‘పేట’, ‘అంజలి సిబిఐ’ తెలుగులో డబ్బింగ్ అయ్యి హిట్స్ అయ్యాయి. తమిళంలో ‘విక్రమ్ వేద’, ‘సూపర్ డీలక్స్’ సినిమాలను చూసినవారు కూడా ఉన్నారు. ‘సైరా నరసింహారెడ్డి’లో రాజా పాండీ క్యారెక్టర్ ద్వారా విజయ్ సేతుపతి మ్యాగ్జిమమ్ ఆడియన్స్ కి తెలిశాడు. దాంతో అతడు తమిళంలో నటించిన ‘సంగ తమిళన్’ సినిమాను తెలుగులో ‘విజయ్ సేతుపతి’గా డబ్బింగ్ చేశారు. తమిళంలో, తెలుగులో ఒకే డేట్ కి రిలీజ్ చేశారు. సినిమా ప్రమోషన్ కోసం హైదరాబాద్ వచ్చినప్పుడు పవన్ కల్యాణ్ కోసం ఈ కథ రాసుకున్నానని దర్శకుడు విజయ్ చందర్ చెప్పారు. పవన్ రేంజ్ కి తగిన బలమైన కథేనా అనేది ఇప్పుడు చూద్దాం.

కథ:

ఓపెన్ చేస్తే… ఒక కోర్టు. అందులో ఓ కేసు. గ్రామంలో కొత్తగా పెట్టబోయే కాపర్ ఫ్యాక్టరీ వల్ల కాలుష్యం పెరుగుతుందని, ప్రజలు అనారోగ్యం పాలవుతారని కొందరు యువకులు కేసు వేస్తారు. ఇరు వర్గాల వాదనలు విన్న తర్వాత జడ్జ్ గారు వాయిదా వేస్తారు. కట్ చేస్తే… సిటీలో హీరో ఎంట్రీ. సినిమాల్లో హీరో ఛాన్సులు కోసం చరణ్ (విజయ్ సేతుపతి) ట్రై చేస్తున్నాడు. ఓ పెద్ద బిజినెస్ మేన్ కూతురు కమలిని (రాశి ఖన్నా), చరణ్ ప్రేమలో పడతారు. కూతురుని ప్రేమించిన చరణ్ ను బిజినెస్ మేన్ ఇంటికి పిలిచి… తన స్నేహితుడైన ఎమ్మెల్యే దేవరాజ్ (నాజర్), అతడి కుమారుడు విజయ్ సేతుపతి (విజయ్ సేతుపతి) చేస్తున్న మంచిని ప్రత్యర్ధులు తట్టుకోలేక చంపేశారని, వాళ్ల గ్రామంలో పెట్టబోతున్న కంపెనీని అడ్డుకుంటున్నారని చెప్తాడు. విజయ్ సేతుపతిగా నటించి గ్రామానికి మంచి చెయ్యమని చరణ్ ని కోరతాడు. అందుకు పది కోట్లు ఇస్తానని చెప్తాడు. విజయ్ సేతుపతిగా నటించడానికి వెళ్లిన చరణ్ ఏం చేశాడు? విజయ్ సేతుపతి, అతడి తండ్రిని చంపిన మాజీ ఎమ్మెల్యే చరణ్ ని ఎలా చిక్కుల్లోకి నెట్టాడు? ఫ్యాక్టరీ వల్ల గ్రామానికి నిజంగా మంచి జరిగెట్టట్టు అయితే, అది వద్దంటూ కొందరు యువకులు ఎందుకు కేసు వేశారు? గ్రామ సమస్యను చరణ్ ఎలా పరిష్కరించాడు? బిజినెస్ మేన్ కి చరణ్ ఇచ్చిన ట్విస్ట్ ఏంటి? అన్నదే కథ.

సీటీమార్ పాయింట్స్

ఆన్ స్క్రీన్:

తెరమీద మనల్ని బాగా ఆకట్టుకునేవి ఫస్టాఫ్ లో విజయ్ సేతుపతి, రాశి ఖన్నా మధ్య వచ్చే రెండు మూడు సీన్స్, సాంగ్స్. వాంటెడ్ గా హీరోయిన్ ని హీరో కలవాలని ట్రై చేశాడనేది ఫస్ట్ సీన్ లో మనకు తెలుస్తుంది. డైరెక్టర్ హింట్ ఇచ్చాడు. హీరోని హీరోయిన్ కలిశాక, స్క్రీన్ మీద వస్తున్న సీన్స్ చూశాక…. హీరోయిన్ ఈజీగా లవ్ లో పడుతుందని చెప్పొచ్చు. కానీ హీరోకి హీరోయిన్ ప్రపోజ్ చేశాక వచ్చే సీన్ రొటీన్ అయినా ఆడియన్స్ ని ఆకట్టుకుంటుంది. కమెడియన్ సూరితో హీరో సీన్స్ కొన్ని పర్లేదు. ‘కళ్లతోనే ఓ సీతాకోక చిలుక పిలిచెను’ మెలోడీ బాగుంది. ‘కమల కమల’ సాంగ్ మాస్ ఆడియన్స్ ని ఆకట్టుకోవచ్చు. ట్యూన్ మాసీగా, క్యాచీగా ఉన్నా, లిరిక్స్ దరిద్రంగా ఉన్నాయి. మెలోడీ సాంగ్ బాగా రాసిన రాకేందు మౌళి, మాస్ సాంగ్ ను చెడగొట్టారు.

ఇక నటీనటుల పరంగా చెప్పుకోవాలంటే… ముందుగా రాశి ఖన్నా గురించి చెప్పుకోవాలి. తెలుగులో ‘సుప్రీమ్’, ‘టచ్ చేసి చూడు’ సినిమాల్లో కామెడీ టైమింగ్ తో చిట్టకొట్టారు. వరుణ్ తేజ్ ‘తొలిప్రేమ’తో లవ్ స్టోరీస్ కి పర్ఫెక్ట్ ఛాయస్ అనిపించుకున్నారు. ఈ సినిమాలో క్యారెక్టర్ కి తగ్గట్టు అందంగా కనిపించారు. రాశి ఖన్నా ఎక్స్ ప్రెషన్స్ బాగున్నాయి. గతంలో సినిమాల్లో చుసిన విజయ్ సేతుపతి వేరు. ఈ సినిమాలో విజయ్ సేతుపతి వేరు. వెయిట్ బాగా పెరగడంతో స్క్రీన్ మీద భారంగా కదిలాడు. పెర్ఫార్మన్స్ పరంగా కొన్ని సీన్స్ లో చింపేశాడు. కానీ ఓవరాల్ గా సినిమాకి ది బెస్ట్ ఇవ్వలేకపోయాడు. పెద్ద బిజినెస్ మేన్ గా, కార్పొరేట్ విలన్ గా రవికిషన్ పాత్ర పరిధి మేరకు నటించాడు.

ఆఫ్ స్క్రీన్:

ఆఫ్ స్క్రీన్ అంటే… ఆర్. వేల్రాజ్ సినిమాటోగ్రఫీ బాగుంది. నిర్మాత ఖర్చుపెట్టిన ప్రతి రూపాయిని స్క్రీన్ మీద చూపించాడు.పైన చెప్పిన ‘కళ్ళతోనే ఓ సీతాకోక పిలిచెను’ సాంగ్ ను సూపర్బ్ గా పిక్చరైజ్ చేశారు. వేల్రాజ్ విజువల్స్ బాగున్నాయి. నెక్స్ట్, విజయావారి ప్రొడక్షన్ వేల్యూస్ బాగున్నాయి. స్క్రీన్ మీద రిచ్ నెస్ కనబడింది.

మైనస్ పాయింట్స్

ఆన్ స్క్రీన్:

‘పవన్ కల్యాణ్ కోసం రాసుకున్న కథ’ అని ప్రీ రిలీజ్ ఫంక్షన్ లో డైరెక్టర్ విజయ్ చందర్ చెప్పారు. సినిమా స్టార్ట్ అయిన టెన్ మినిట్స్ నుండి ఏ యాంగిల్ లో పవన్ కల్యాణ్ తో ఈ సినిమా చేద్దామనుకున్నారు అనే డౌట్ స్టార్ట్ అవుతుంది. ‘పంజా’లో పవన్ కల్యాణ్ చేసిన పనులు అన్నీ బ్రహ్మానందం అకౌంట్ లో వేస్తారు. ఈ సినిమాలో కమెడియన్ సూరిని విజయ్ సేతుపతి సార్ సార్ అంటూ ఉంటారు. ప్రతి పనిని సూరి అకౌంట్ లో వేస్తూ ఉంటాడు. ఇలా వచ్చే సీన్స్ చూస్తుంటే ఎన్నో సినిమాల్లో చూసేశామనే ఫీలింగ్ కలుగుతుంది. పోనీ కథ కొత్తగా ఉందా అంటే అదీ లేదు. కమర్షియల్ మీటర్ లో సాగుతుంది. లవ్ ట్రాక్ నుండి ఫ్యామిలీ ఎమోషన్స్ వరకు ప్రతిదీ గతంలో ఎక్కడో ఏదో ఒక సినిమాలో చూసినట్టు అనిపిస్తుంది. ఫ్యాక్టరీ పొల్యూషన్, గ్రామస్థుల రిజెక్షన్ వంటివి ఎన్నో సినిమాల్లో డిస్కస్ చేసిన పాయింట్స్. మళ్ళీ అవే పాయింట్స్ తిప్పి తీసినట్టు అనిపిస్తుంది.

తమిళ్ లో హీరో విజయ్ సేతుపతి ఇమేజ్ మీద డిపెండ్ అయ్యి తీసిన సినిమాగా అన్పిస్తుంది. అటువంటి అప్పుడు సినిమాలో వచ్చే సీన్స్, ఫైట్స్ హీరోయిజాన్ని ఎలివేట్ చేసేలా ఉండాలి. ఈ సినిమాలో అటువంటి సీన్ మచ్చుకు ఒక్కటి కూడా కనిపించదు. కన్నడ స్టార్ యష్ కి తెలుగులో మినిమమ్ గుర్తింపు లేకున్నా, ‘కెజిఎఫ్’ పెద్ద హిట్టయ్యిందంటే రీజన్ ఆ హీరోయిజమ్ ఎలివేట్ చేసే షాట్స్. విజయ్ సేతుపతిలో అటువంటి ఎలివేషన్ ఫైట్ గాని, షాట్స్ గాని లేవు. స్టార్టింగ్ హీరో ఇంట్రడక్షన్ ఫైట్ మరింత బాగా చేసే ఛాన్స్ ఉంది. కొంతవరకు స్టయిలిష్ గా ఉంటుంది. కానీ మధ్యలో ఫైట్ ని క్లోజ్ చేసిన ఫీలింగ్ ఉంటుంది. సెకండాఫ్ లో హీరోని పబ్లిక్ లో ఫాలోయింగ్ ఉన్న లీడర్ గా ప్రాజెక్ట్ చేసే సీన్స్ కూడా సరిగా తీయలేదు. సో… సినిమా మరీ రొటీన్ గా మారింది.

ఆర్టిస్టుల విషయానికి వస్తే… టాలెంటెడ్ యాక్టర్ నాజర్ ఏమీ చేయలేకపోయారు. ఆయనకు ఇచ్చిన పాత్ర మరీ రొటీన్. నివేదా పేతురాజ్ ఎన్నో సినిమాల్లో చూసిన మరదలి క్యారెక్టర్ చేసింది. విలన్ గా అశుతోష్ రాణా ఓవర్ యాక్టింగ్ చేశాడు.

ఆఫ్ స్క్రీన్:

కమర్షియల్ సినిమాల్లో మరీ కొత్త కథను ఆశించలేం. ప్రేక్షకులకు తెల్సిన కథను కొత్తగా చెప్పగలగడమే డైరెక్టర్ టాలెంట్. హీరోయిజాన్ని ఎలివేట్ చేసేలా సీన్స్, ఫైట్స్ తీయడమే డైరెక్టర్ ఆర్ట్. విజయ్ చందర్ లో టాలెంట్, ఆర్ట్ పెద్దగా లేవని ఈ సినిమా ప్రూవ్ చేస్తుంది. రొటీన్ స్టోరీ, రొటీన్ స్క్రీన్ ప్లేతో ఆడియన్స్ పేషెన్స్ టెస్ట్ చేస్తాడు. రొటీన్ స్టఫ్ చేతిలో పెడితే ఎడిటర్ మాత్రం ఏమి చేయగలడు? ఏదో రెండు సాంగ్స్ సోసోగా ఇచ్చిన వివేక్-మెర్విన్, మిగతా సాంగ్స్ ను రొట్ట కొట్టుడు కొట్టారు. రీరికార్డింగ్ గురించి ఎంత తక్కువ మాట్లాడుకుంటే అంత మంచిది. చెవులకు చిల్లులు పడేలా లౌడ్ రీరికార్డింగ్ తో దంచి కొట్టారు. డబ్బింగ్ డైలాగ్ రైటర్ మల్లూరి వెంకట్ అవుట్ డేటెడ్ డైలాగులతో ఇంకా ఏ కాలంలో ఉన్నామనే ఫీలింగ్ కలిగించాడు. ఒక్కటి అంటే ఒక్క పంచ్ డైలాగ్ కూడా బాగోలేదు. ఇంపార్టెంట్ టెక్నికల్ డిపార్మెంట్స్ కలిసికట్టుగా ఫెయిల్ అయ్యాయి.

విశ్లేషణ:

తమిళ్ లో కొత్త కాన్సెప్ట్స్ తో మంచి మంచి సినిమాలు తీస్తారని కొందరి ఫీలింగ్. ఫర్ ఎగ్జాంపుల్… ఖైదీ. కానీ అక్కడ కూడా పరమ రొట్ట కొట్టుడు రొటీన్ సినిమాలు వస్తాయని, కంప్లీట్ గా హీరో ఇమేజ్ మీద డిపెండ్ అయ్యి సినిమాలు తీస్తారని ‘విజిల్’, ‘విజయ్ సేతుపతి’ చూస్తే అర్థమవుతుంది. కనీసం రెండు గంటల సినిమాలో గంట కూడా ఆడియన్స్ ని ఎంటర్ టైన్ చేసే మెటీరియల్ ఈ సినిమాలో లేదు. ఒక ఫైట్, సాంగ్, కామెడీ సీన్ అంటూ డైరెక్టర్ కమర్షియల్ టెంప్లెట్ లో స్టోరీ రాసుకుని, తీసుకుపోయాడు. హీరో పేరును డబ్బింగ్ ప్రొడ్యూసర్స్ తెలుగు టైటిల్ గా ఫిక్స్ చేశారు. సినిమాలో కంటెంట్ లేదని ముందుగా వాళ్లకు తెలిసిపోయిందేమో. ఆడియన్స్ కి హింట్ ఇచ్చారేమో. కంప్లీట్ సినిమా చూశాక, ఈ స్టోరీతో పవన్ కల్యాణ్ తో సినిమా తీద్దామని డైరెక్టర్ ఎలా అనుకున్నాడని ఆడియన్స్ అనుకునేట్టు ఉంది. ఇంకా నయం… పవన్ కల్యాణ్ చేయలేదు.

ఫైనల్ పంచ్: ఈ సినిమాతో సేతుపతికి విజయం దక్కడం కష్టమే